MEMORIAE CAUSA

Nocne wiersze

jak ćmy przyfruwają

znienacka

wstaję światło zapalam

żeby wena nie zgasła

głos jak przez sen słyszę

Memoriae causa

biorę sztambuch i piszę

to co w duszy mi gra

wena pióro prowadzi

dzisiaj treść akceptuję

przebaczyłem, zapomnę

choć tak bardzo bolało

jutro będzie lepiej

wszystko ma swój czas

czasem wena pobłądzi

na rozstajach dróg pylnych

swój lot nocny zakończy

wtedy pisać jest prościej

blask co dawno już zbladł

wraca nocą nie wczas

do sztambucha się pcha

chce powrócić do łask

Memoriae causa scripsi

słyszę

budzę się

chyba śnię.

(c) Zbigniew Paprocki

30.10.2017