Stary most w Burzeninie, drewniany.

Z nieba ?ar, wakacyjnych dni czar.

To Burzenin mój - jak malowany.

Obraz, który odp?yn?? -

a ?al.

Stary most, który zna? ka?dy sekret,

czu?y szept i gitary mej d?wi?k...

Kiedy patrz? na zdj?cia po?ó?k?e,

jeszcze w uszach rozbrzmiewa mi ?piew.

Tu wieczorem zbierali si? m?odzi,

s?ycha? by?o weso?y ich ?miech.

Przyje?d?ali z Sieradza i ?odzi -

most drewniany w pami?ci ich jest.

Pozostawi? w ich sercach wspomnienia:

z Burzenina ze Strumian jak dom,

w którym chlebem i sol? si? dziel?

przyjaciele z??czeni przez most.

Stary most w Burzeninie, drewniany.

Z nieba ?ar, wakacyjnych dni czar.

To Burzenin zapami?tany.

Tylko mostu ju? nie ma -

a ?al.